FESTA ‘I MARONNA

Addiu cresia da vecchia matrici
quando u mundu era tuttu na paci.
Era u tempu du fusu e telaru
ciaurrina, schiticchi e nzuddaru,

era u tempu di quando a crianza
dava fedi… curaggiu e spiranza,
era u tempu di quandu Maria
era a luci di st’anima mia.

O ch’è bella ‘sta jornata,
simu tutti ‘ncumpagnia,
simu figghi di Maria
e Maria ‘ndavi a jutari.

O ch’è bellu ‘stu mazzettu
chi Maria si porta ‘mmanu
manda sciauru sovranu
‘p’addurari sta città.

O ch’è bellu stu cannistru
ch’ndi gira tutt’antornu
quando veni lu’ so jornu
chi gran festa chi si fà!

Azzurru è tutt’u celu
u suli sprinduria
sta festa settembrina
è tutta fantasia.

Viniti furisteri
sutt’a stu celu d’oru
‘nda sta Città ‘ncantata
ch’è mugghiu’i’nu trisoru.

Quandu spunta a bagnarota
già la festa è ‘ncuminciata
ca suttana fatta a rrota
e a candila cunsumata

… vegli all’Eremu ‘nda notti
pirchì chistu è lu so vutu
e si batti’u pettu forti…
pi sso’ figghiu surdu e mutu.

Pacchiani e cardoleddhi
vistiti di villutu
scindunu a frotti a Riggiu
e scindunu pi vutu.

‘Nda Piazza d’a Matrici
ch’è tutta illuminata,
Rosa, Meluzza e Turi
s’a fannu ‘na ballata.

Stu mari ‘mbrillantatu
di sti riflessi i luna
viniri ccà a settembri
è propriu na furtuna

Pari chi ogni stidda
cchiù forti sprindurìa
pi dari luci ‘nterra
p’a festa di Maria.

 

dal web